cəzə-fəzə

is. <ər.> dan. Bir şeylə razı olmadığını, etirazını bu və ya başqa hərəkəti ilə bildirmə. <Karvanın adamları> . . Məmmədə yaxın gəldilər və soruşdular ki, onun bu cəzə-fəzəsinə səbəb nə olubdur? E. Sultanov. <Cəbi:> Ağa, belə işdə səbr lazımdır, adamın gərək tədbiri çaşmasın, artıq cəzəfəzə sizin adınıza layiq deyil. N. V.. Cəzə-fəzə etmək (eləmək) – razı olmamaq, müqavimət göstərmək, atılıb-düşmək. <Əliqulu:> Cəzə-fəzə etmək artıqdır. S. S. A.. <İlyas bəy oğlu Səfiquluya:> Nə çox dağ-dərə, çox cəzə-fəzə eləsə <Hürünü> götür apar, elə yerdə saxla ki, hayına çatan olmasın. M. İ..